"Meine Zeit in Stanicka Wola"
- wolontariuszka z Niemiec w naszej szkole
Durch "kulturweit" konnte ich die letzen sechs Monate an der Grundschule "Zespół Szkół w Stadnickiej Woli" in Konskie, Polen, arbeiten. Dort habe ich viele neue Erfahrungen sammeln können und neben der Begleitung des Deutschunterrichtes auch weitere kleine Projekte mit den Kindern gemacht. Zum Ende meines Aufenthalts, bin ich sehr dankbar für die Zeit und die Menschen, die ich dabei kennenlernen durfte! Es war wirklich toll!
Dzięki programowi "kulturweit" mogłam pracować przez ostatnie sześć miesięcy w Szkole Podstawowej w Stadnickiej Woli. Miaam okazję zebrać wiele nowych doświadczeń, a oprócz lekcji języka niemieckiego mogłam też przeprowadzić dodatkowe projekty z dziećmi.
Na koniec mojego pobytu jestem niezmiernie wdzięczna za spędzony tu czas i ludzi, których mogłam poznać! Było naprawdę wspaniale!
Die "Deutsch Kreativ" AG
Eines meiner Projekte war eine wöchentliche AG, in der wir mit einer festen Gruppe, kreative Sachen gestaltet haben. Von kleinen Laternen und Lampions über Papiersternen zur Weihnachtszeit bis zu Traumfängern war alles dabei! Dabei wurden auch oft Sachen, wie alte Milchpackungen für Laternen oder Draht für die Traumfänger, recycelt, um zu zeigen was man alles aus alten und gebrauchten Sachen noch zaubern kann! Dazu haben wir auch über deutsche und polnische Feste, wie Sankt Martin oder Allerheiligen, gesprochen und verglichen wie sie in den jeweiligen Ländern gefeiert werden und was es für unterschiedliche Traditionen gibt. Die Arbeit mit den Schülerinnen und Schülern hat mir große Freude bereitet und uns untereinander in der kleinen Gruppe Raum gegeben, um sich auch besser kennenzulernen!
Kółko zainteresowań "Niemiecki kreatywnie".
Jednym z moich projektów było cotygodniowe kółko, na którym wraz z grupą uczniów tworzyliśmy różne przedmioty: od małych latarenek i lampionów, przez świąteczne gwiazdy z papieru, aż po łapacze snów! Na zajęciach wykorzystywaliśmy ponownie opakowania po mleku czy sznurki, aby pokazać, co można wyczarować ze starych używanych rzeczy. Podczas pracy rozmawialiśmy o niemieckich i polskich świętach, odnajdywaliśmy różnice i podobieństwa w celebrowaniu świąt i różnych tradycji. Te zajęcia sprawiały mi bardzo dużo radości i pozwalały nam się bliżej poznać.
Der Filmabend
Eines meiner ersten größeren Projekte war ein deutsch-polnischer Filmabend kurz vor Weihnachten. Dort wurden die Kinder am Nachmittag in die Schule eingeladen, um einen Film auf Deutsch mit polnischen Untertiteln zu Punsch und Plätzchen zu schauen und im Anschluss sich darüber auszutauschen. Der Film hieß „Die Hüter des Lichts“ aus dem Jahre 2012, der natürlich thematisch an die Vorweihnachtliche Zeit angelehnt war.
Im Anschluss daran haben wir uns über polnische Traditionen im Vergleich zu deutschen in der Weihnachtszeit unterhalten und die Kinder haben berichtet wie sie zu Hause mit ihrer Familie Heiligabend und die Feiertage verbringen, wie der Weihnachtsbaum „choinka“, geschmückt wird, was man isst und wann man in die Kirche geht. Denn traditionell stehen an Heiligabend 12 verschiedene Gerichte, wie auch ein extra Gedeck, für jemanden der in Not ist und vielleicht kommen wird, in Polen auf dem Tisch. Auch der Gottesdienst ist zu einer bestimmten Zeit, die für Deutsche etwas ungewöhnlich klingen mag, und zwar um Mitternacht. Da heißt es um 12 Uhr Treffpunkt Kirche! Und auch der Gabenüberbringer ist weder das Christkind, noch der Weihnachtsmann, sondern der Nikolaus, der am sechsten und am 24. Dezember kommt. Daraufhin habe auch ich von der Weihnachtszeit in Deutschland erzählt, von den Weihnachtsmärkten, dem Adventskalender, wie dem ewigen Streit zwischen Weihnachtsmann und Christkind.
Wieczór filmowy
Jednym z pierwszych moich większych projektów był niemiecko - polski wieczór filmowy tuż przed Świętami Bożego Narodzenia. W piątkowe popołudnie zaprosiłam dzieci na projekcję filmu ,,Strażnicy marzeń“ Przy zimowej herbatce i ciasteczkach oglądaliśmy film po niemiecku z polskimi napisami, a na koniec rozmawialiśmy o polskich tradycjach świątecznych i porównywaliśmy je z niemieckimi, uczniowie opowiadali, jak spędzają święta z rodziną, jak ubierają choinkę, co jedzą i kiedy chodzą do kościoła. Bo w polskich domach w wigilię na stole stoi 12 potraw oraz specjalne dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa. Równiez msza odprawiana jest o godzinie, która dla Niemców może wydawać się dziwna, a mianowicie o pólnocy. Dowiedziałam się również, że prezenty przynosi nie Christkind ani Weihnachtsmann, a Święty Mikołaj, który wręcza prezenty zarówno 6. jaki i 24. grudnia. Opowiadałam też o przedświątecznych zwyczajach w Niemczech, jarmarkach bożonarodzeniowych, kalendarzu adwentowym oraz odwiecznej kłótni o Weihnachtsmann i Christkind.
Der Adventskalender
Passend zur Weihnachtszeit und der deutschen Tradition des Adventskalenders, gab es im letzten Jahr natürlich auch für Stadnicka einen Kalender!
Dort gab es im Advent für jede Klasse und Deutschstunde eine andere kleine Aufgabe oder Info zu Weihnachten in Deutschland, beziehungsweise auf Deutsch.
So konnten alle schauen, was ein solcher Kalender ist und gleichzeitig neue Dinge über Deutschland, wie auch die passenden Vokabeln lernen!
Kalendarz adwentowy
Zgodnie z niemiecką tradycją w tym roku kalendarza adwentowego nie mogło zabraknąć w Stadnickiej Woli!
Na każdej lekcji języka niemieckiego każda klasa otrzymywała krótkie zadanie lub informację o świętach w Niemczech, oczywiście po niemiecku.
Tym sposobem każdy mógł zobaczyć jak wygląda adwentowy kalendarz, a przy okazji poznać niemieckie tradycje i nauczyć się nowego słownictwa!
Der Spieleabend
Zu einem klassischen Spieleabend gehören natürlich möglichst viele Brett- und Gesellschaftsspiele und viele Menschen, die miteinander, wie auch gegeneinander spielen. Um den Lernfaktor etwas zu erhöhen, gab es Spiele wie die Mogelmotte, „Wer bist du?“ und das Spiel „Amcii“. Gleichzeitig gab es eine Vokabelliste mit den typisch gebrauchten Spielvokabeln, wie „Würfel“, „Spielfigur“ oder „Du bist dran“. So konnten die Kinder spielerisch und mit Spaß direkt neue Wörter lernen und verwenden. Auch der Austausch zwischen typisch deutschen oder polnischen, wie auch internationalen Spielen, war gegeben. Es war ein lustiger Abend in guter Gesellschaft!
Wieczór gier
Na klasycznym wieczorze gier nie może zabraknąć różnorodnych gier planszowych i towarzyskich oraz ludzi, którzy grają ze sobą i rywalizują. Aby wzmocnić naukę języka na naszym wieczorze pojawiły się takie gry jak ,,Mogelmotte“, ,,Wer bist du?“ ,,Amici“ oraz lista potrzebnych słów i zwrotów, takich jak: kostka, pionek, twoja kolej. Tym sposobem uczniowie mogli podczas zabawy poznawać i stosować nowe słówka. W międzyczasie rozmawialiśmy również o typowych polskich, niemieckich i międzynarodowych grach. To był wesoły wieczór w dobrym towarzystwie!
Das Detektivspiel
Das Beste kommt zum Schluss! Zumindest war das einer der Dinge die mir persönlich, und ich denke auch vielen Kindern, am besten gefallen hat, wenn es auch am aufwändigsten war vorzubereiten. Diesmal gab es einen Mordfall zu klären, der im Schulgebäude stattgefunden hat. Dafür waren die Schüler*innen in Fünfergruppen aufgeteilt, die jeweils schneller als die anderen den Mörder/die Mörderin, die Tatwaffe und das Opfer ausfindig machen mussten. Dafür gab es auch wieder eine Vokabelliste mit den wichtigsten Wörtern für das Spiel. In dem Spiel gab es insgesamt acht Räume, in denen je eine der aufgelisteten Personen, wie auch eine Waffe zu finden waren. Dazu gab es in jedem Raum die verschiedensten Rätsel, die den Namen als Lösungswort ergeben haben.
Die Aufregung ist natürlich groß gewesen, weil alle so schnell wie möglich die fehlenden Informationen zusammentragen wollten, doch am Ende haben alle gut abgeschnitten!
Das Team „Pink Panther“ war jedoch am schnellsten, und konnte so den ersten Platz holen. Gut gemacht!
Gra detektywistyczna
A najlepsze na koniec! Mnie osobiście, ale myślę, że również i wielu uczestnikom, to spotkanie sprawiło najwięcej radości, choć przyznaję, że kosztowało najwięcej przygotowań.
Uczniowie mieli za zadanie wyjaśnić zbrodnię, jaka popełniona została w budynku szkoły. W pięcioosobowych grupach uczniowie szukali sprawcy, narzędzia zbrodni i ofiary. Oczywiście i tu pojawiła się lista z potrzebnymi zwrotami. Aby wykonać zadanie uczniowie musieli odwiedzić osiem pokoi, w których znajdowali portrety potencjalnych sprawców i ewentualne narzędzia zbrodni oraz zagadki, które przybliżały do rozwiązania zadania.
Uczestnicy byli oczywiście bardzo podekscytowani, wszyscy chcieli jak najszybciej rozwiązać zadania i odkryć zagadkę zbrodni. Wszystkim się to udało! Jednak drużyna "Pink Panther" była najszybsza i zdobyła pierwsze miejsce. Dobra robota!
Svea Massur
Freiwillige aus Köln, Deutschland